Εκμετάλλευση, καταπίεση, ιμπεριαλισμός, φόροι, θάνατος, κοινωνική αδικία, οργή , αγανάκτηση, ζωντάνια, οργάνωση, Ενώσεις είναι μόνο μερικές από τις λέξεις που πέρασαν από το μυαλό μου επανειλημμένα την προηγούμενη εβδομάδα.
Αποφάσισα να σταθώ στην τελευταία.
Η κυβέρνηση λέει στους στρατιωτικούς –‘’Δεν χρειάζεστε να ενώνεστε. Με τις Ενώσεις σας, εμποδίζετε την υπόθεση της εθνικής άμυνας. Άλλωστε άδικα αγωνίζεστε. Ο μισθός θα προσδιορίζεται πάντα απ’ την αναλογία των χεριών που ζητούνται με τα χέρια που προσφέρονται. Μην πάτε ενάντια στους αιώνιους νόμους της πολιτικής οικονομίας. Εξάλλου και λίγες δεκάρες αν πάρετε θα τελειώσουν γρήγορα από νέα σειρά φόρων’’.
Και για να μην θεωρηθεί η κυβέρνηση ότι άλλα λέει κι άλλα πράττει εφαρμόζει κι άλλα άθλια μέτρα σε βάρος μας.
Το πρόβλημα που προβάλλεται σήμερα έντονα μπροστά στον καθένα που έχει συνείδηση της ιστορικής ευθύνης η οποία βαραίνει την εργατική τάξη και κατ’ επέκταση όλους εμάς, είναι η οργάνωση του αγώνα μας ενάντια σ’ όλα αυτά που συμβαίνουν.
Δεν θέλω να αναφερθώ στις ενώσεις, θεσμικές και μη, στον χώρο των αποστράτων και τον ρόλο που έπαιξαν ή παίζουν στην υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα μας ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές. Θα παραθέσω μόνο κάποιες ιδέες για την ΣΕΑΑ που ξεκίνησε έστω κι αργοπορημένα την πορεία της και που η πραγματική της δύναμη βρίσκεται και θα αναδειχτεί μέσα από την πλατιά μάζα των συναδέλφων.
Η ΣΕΑΑ δεν γεννήθηκε, δεν αναπτύσσεται και κυρίως δεν έχει σαν σκοπό να αντικαταστήσει το σταρ σύστεμ των θεσμικών και μη ενώσεων.
Η ΣΕΑΑ ενσαρκώνει την άρνηση κάθε μορφής ατομισμού ή προβολής προσωπικοτήτωv. Αποτελεί την απαρχή μιας μεγάλης και ιστορικής διαδικασίας μέσα από την οποία όλοι οι συνάδελφοι θα αποκτήσουν συνείδηση της αδιαίρετης ενότητάς τους.
Μέσα στα στοιχειώδη καθήκοντα της είναι να αφυπνίσει, οργανώσει και καθοδηγήσει όλες αυτές τις δυνάμεις πού έχει απελευθερώσει η οικονομική κρίση του καπιταλισμού στον χώρο μας και να τις εντάξει στα πλαίσια της.
Σκοπός της παράλληλα είναι και η επαφή με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα που πλήττονται και υποφέρουν εκδηλώνοντας έτσι την επιθυμία να δουλέψει αποτελεσματικά μαζί τους. Να προχωρά ακόμα σε συνεργασίες με μεμονωμένα άτομα, άτομα που μέχρι σήμερα ίσως να ήταν απόντα από την πολιτική πάλη.
Η ΣΕΑΑ δεν πρέπει να παύσει να είναι όργανο κοινωνικής διαπαιδαγώγησης, εστία πίστης και εμπιστοσύνης. Κι ακριβώς, για να μπορέσει να φέρει σε πέρας αυτό το έργο, η ένωση μας πρέπει να έχει ορθάνοιχτες τις πόρτες στα μέλη της.
Η ΣΕΑΑ μπορεί και θα γίνει φορέας με επιρροή, ικανή να εμπνεύσει σεβασμό και σε θέση να επιβάλλει την φωνή της.
Ακόμα μέσα της θα μπορούσαν να ενσωματωθούν εκπρόσωποι κι άλλων κατηγοριών εργαζομένων γιατί μέσα σ’ αυτήν την πόλη που ζούμε η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει μόνο τους λίγους. Μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι έργο αγώνα όλων των πολιτών.
Η ΣΕΑΑ δεν διαθέτει μαγικό ραβδάκι που λύνει προβλήματα. Εμείς είμαστε αυτοί που θα παλέψουμε κι εμείς είμαστε αυτοί που θα την σηκώσουμε ψηλά. Ας συγκροτηθούμε, ας ενωθούμε. Φτάνει πια η αδιαφορία. Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί στην πλειοψηφία μας αδιαφορούμε κι αφήνουμε να εφαρμόζονται όλα αυτά σε βάρος μας.
Αν ανατρέξουμε για λίγο πίσω στην ζωή μας θα δούμε πως μεγαλώσαμε, ομορφύναμε, αγαπήσαμε, αγαπηθήκαμε, πήραμε πτυχίο, φτιάξαμε οικογένεια, παχύναμε, μεγαλώσαμε παιδιά, αγκαλιάσαμε εγγόνια. Δεν ζήσαμε όμως έτσι όπως πραγματικά θα 'πρεπε. Δεν ζήσαμε μέσα σε μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας, προκοπής και ευημερίας για όλους. Είναι καιρός τώρα να κάνουμε κι εμείς το χρέος μας. Ας αναλογιστούμε λοιπόν με ποιον τρόπο θα φέρουμε σε πέρας το καθήκον που μας έθεσε και που μας θέτει καθημερινά η ζωή.
Οι γραμμές αυτές ας αποτελέσουν ένα κέντρισμα για σκέψη και δράση του καθενός από μας. Ας γίνουν ένα προσκλητήριο προς όλους ώστε να σκεφτούν κι ο καθένας στη σφαίρα της αρμοδιότητας, δράσης και δύναμης του, να βοηθήσει ώστε να απαλλαχτούμε απ’ αυτό που λέγετε οικονομική εξαθλίωση, εκμετάλλευση, αδικία, τραβώντας την προσοχή κι άλλων συναδέλφων γιατί μονάχα με κοινή κι αλληλέγγυα δουλειά ενημέρωσης, πειθούς και αμοιβαίας διαπαιδαγώγησης θα μπορούσε να αλλάξει αυτή η βάρβαρη πολιτική και η κοινωνία μας πρόσωπο.
Ευαγγ. Κιουσης
Αποστρατος
