25 Οκτ 2018

Σήμερα, με τις ιαχές του πολέμου να πυκνώνουν, είναι απαραίτητη η χάραξη μιας άλλης πολιτικής τόσο στο αμυντικό πλαίσιο όσο και στην οικονομική της διάσταση.


 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Και να λοιπόν που βρέθηκε, τελικά, ο απαραίτητος αριθμός βουλευτών, στη ΠΓΔΜ και υπερψηφίστηκε η αλλαγή του Συντάγματος στη γείτονα χώρα. Τόσος αγώνας και πίεση από ηγέτες και φορείς τρίτων χωρών (κυρίως στο παρασκήνιο) που, θεωρητικά τουλάχιστον, δεν θα έπρεπε να τους ενδιαφέρει η ονομασία της χώρας αυτής, δεν πήγε χαμένος. Είναι οι ίδιοι που χρόνια τώρα αποκαλούν το λαό της ΠΓΔΜ ως «μακεδονικό» και τώρα «νοιάστηκαν», όπως λένε, να αποκαταστήσουν, μέσω του ονόματος, την ομαλότητα στις σχέσεις του με τους Έλληνες.
Και μέσα σ’ όλα αυτά «πανηγυρίζουμε» κι εμείς γιατί, σύμφωνα με την κυβέρνησή μας, θα λυθούν χρονίζοντα προβλήματα με τη «Βόρεια Μακεδονία» και το κυριότερο, ΘΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΟ ΤΩΝ ΒΟΡΕΙΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΜΑΣ. Τώρα μάλιστα που ανοίγει διάπλατα και η πόρτα της ένταξης της μικρής αυτής χώρας των Βαλκανίων στο Ν.Α.Τ.Ο.  και στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε), κατά τους κυβερνώντες (αλλά και με τα περισσότερα κόμματα της βουλής μας να συνηγορούν, είτε δέχονται τη Συμφωνία των Πρεσπών ή διαφωνούν – κυρίως προσχηματικά- με αυτήν)  θεωρείται σίγουρο πως θα είμαστε ασφαλείς, αφού οι δύο αυτοί σχηματισμοί είναι οι θεματοφύλακες της νομιμότητας, παγκοσμίως.
Η Πανελλήνια Ένωση Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος (Π.Ε.Α.Π.Σ) είναι ιδιαίτερη δύσπιστη και δεν ασπάζεται τη παραπάνω προσέγγιση, γιατί το παρελθόν έχει να μας επιδείξει μία τελείως διαφορετική πραγματικότητα. Εκφράζει δε την αγωνία της για την ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας σε επικίνδυνα γεωπολιτικά σχέδια χωρών και φορέων που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους στην ευρύτερη περιοχή μας, με οποιοδήποτε κόστος για τις μικρές και αδύναμες να αντισταθούν χώρες.
Και ο ρόλος του Ν.Α.Τ.Ο. και της Ε.Ε., δυστυχώς, μόνο επωφελής δεν μπορεί να χαρακτηριστεί για τους αδύναμους, με πολλά παραδείγματα, ακόμα και της  πρόσφατης παγκόσμιας ιστορίας.
Η Κύπρος, το Ιράκ, η Λιβύη, η Συρία, η Γιουγκοσλαβία και τόσες άλλες χώρες ένοιωσαν στο πετσί τους, κατά τον πιο βάναυσο τρόπο,  τη «συμπαράσταση» των δύο αυτών φορέων και την πλήρωσαν με τον διαμελισμό τους. Και όλα αυτά, χάριν της δημοκρατίας και της προστασίας καταπιεζόμενων από αυταρχικούς κυβερνώντες! Το κατά πόσο δημοκρατικό είναι να επεμβαίνεις σε κυρίαρχα κράτη με εκλεγμένες, από τους λαούς τους κυβερνήσεις, είναι ‘άλλου παπά ευαγγέλιο’, όπως λέει και η παροιμία μας.
Κατά την άποψή μας, η συμφωνία των Πρεσπών, που με τόση θέρμη  υποστηρίζουν Η.Π.Α – Ν.Α.Τ.Ο – Ε.Ε έχει ένα κυρίαρχο στόχο, όπως ξεκάθαρα περιγράφεται και στο κείμενο της. Την ένταξη στο Ν.Α.Τ.Ο και στην Ε.Ε., της Π.Γ.Δ.Μ.(για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να αποτελέσει συμμαχική στρατηγική επιλογή σύμπλευσης με την Ρωσία ή την Κίνα).
Ο αλυτρωτισμός του κράτους αυτού (που δημιουργήθηκε από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας) ως προς τον κάλπικο σφετερισμό της Μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας, σε αντίθεση με το σλαβικό προσδιορισμό του, εκτιμάμε, ότι δε λύνεται με την προσθήκη του γεωγραφικού προσδιορισμού Βόρεια Μακεδονία ή τη συνταγματική αναθεώρηση. Όπως δεν έχουμε και καμία εμπιστοσύνη στις προθέσεις όλων των ξένων παραγόντων που κόπτονται για την υλοποίηση της συμφωνίας των Πρεσπών.
Η Ευρωπαϊκή Συνοριακή – Ακτοφυλακή  στο Αιγαίο, η αναβάθμιση της αμερικανικής βάσης στη Σούδα, το Άκτιο με τα AWAKS, η στάθμευση των μη επανδρωμένων ιπτάμενων οχημάτων στη Λάρισα και ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο, η χρήση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης και της Αλεξανδρούπολης ως δίοδος στρατιωτικού υλικού προς την Ανατολική Ευρώπη, η αναβάθμιση του αεροδρομίου της Ανδραβίδας σε διεθνές κέντρο συνεκπαιδεύσεων υψηλών προδιαγραφών, η συμμετοχή μας στην παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και του Αιγαίου που στοχεύει στο να ελέγχει τον πλου των ρωσικών πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο και τόσες άλλες «παραχωρήσεις» που κάναμε, ως χώρα, δεν περιόρισε, στο ελάχιστο τον εταίρο μας στο Ν.Α.Τ.Ο. την Τουρκία, στις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Το αντίθετο μάλιστα. Σήμερα  με στόχευση και στα ενεργειακά κοιτάσματά του, οι Τούρκοι γίνονται ολοένα και πιο επιθετικοί.
Εναντιώνονται και μας απειλούν με πόλεμο ακόμα και στο διεθνώς κατοχυρωμένο  δικαίωμά μας, για επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης μας, στα 12 μίλια!
Και τι κάνουν, οι ‘σύμμαχοί μας’ στο Ν.Α.Τ.Ο. και στην Ε.Ε. για να μας προστατέψουν; Λένε απλά πως αυτά είναι διμερή προβλήματα και κοιτάξτε να τα λύσετε μεταξύ σας!
Βλέπετε εδώ δεν υπάρχει λόγος να «νουθετηθεί» η Τουρκία γιατί, η χώρα αυτή αποτελεί στρατηγική θέση  για τα συμφέροντά τους, στη Μέση ανατολή.
Κι αν μέχρι σήμερα παρά τις χιλιάδες προκλήσεις της Τουρκίας, τις παραβιάσεις, τις παράνομες διελεύσεις, τους εμβολισμούς και τις παρενοχλήσεις πλοίων, περιλαμβανομένων και αυτών της Συνοριακής Ακτοφυλακής της Ε.Ε, με την πιο σοβαρή εμπλοκή απ΄ όλες στα Ίμια, δεν αντέδρασαν στο ελάχιστο και έπαιζαν το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, γιατί θα πρέπει να ελπίζουμε ότι θα μας προστατεύσουν σε ένα θερμό επεισόδιο ή ακόμα χειρότερο σε μια πολεμική εμπλοκή;
Ας θυμηθούμε την εισβολή του «Αττίλα» στην Κύπρο. Προστάτευσαν την Κύπρο στα τραγικά γεγονότα οι Βρετανικές βάσεις που υπήρχαν στο νησί;
Η εμπλοκή της χώρας μας στην αντιπαράθεση  ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε με Ρωσία και Κίνα θα δημιουργήσει, εκ των πραγμάτων, εμπόλεμες ζώνες και κάθε στρατιωτική πράξη θα προκαλεί αντίποινα και πλήγματα στον αντίπαλο και φυσικά στις στρατιωτικές υποδομές του (βάσεις) που βρίσκονται διάσπαρτες στο ελληνικό έδαφος.
Η κυβέρνηση προσδοκώντας στην αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου, της χώρας δεν λαμβάνει υπόψη της τα απτά παραδείγματα που αναιρούν τη στρατηγική της:
  • Γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.
  • Χιλιοειπωμένες διατυπώσεις του ΝΑΤΟ ότι δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ των κρατών – μελών του.
  • Πολεμικές επεμβάσεις που έσπειραν το θάνατο σε χιλιάδες άμαχους (παράπλευρες απώλειες θα τις πουν κυνικά) και οδήγησαν καραβάνια προσφύγων σε γειτονικές χώρες.
  • Συνεργασία με κράτη που δολοφονούν καθημερινά προκειμένου να διατηρήσουν την κατοχή τους (Ισραήλ – Σαουδική Αραβία).
  • Δαπάνη πάνω από το 2% του προϋπολογισμού της χώρας μας (4 δις €) για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο Ν.Α.Τ.Ο. παρά τη δεινή οικονομική κατάσταση που βιώνει σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
  • Μπαίνει σε αμφισβήτηση η ασφάλεια και η ειρήνη του ελληνικού λαού, προσδοκώντας κέρδη που σε καμιά περίπτωση δεν τον αφορούν και δεν θα καταλήξουν σ΄αυτόν.
Οι ανταγωνισμοί για την αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου των ισχυρών χωρών  οξύνονται προκειμένου οι μεγάλοι οικονομικοί κολοσσοί τους να ελέγξουν πλουτοπαραγωγικές πηγές και εμπορικούς – ενεργειακούς δρόμους για την εξασφάλιση όλο και μεγαλύτερων κερδών σε μία περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που στη χώρα μας όλοι εμείς βιώνουμε τις συνέπειές της, εδώ και εννέα χρόνια.
Η πολιτική αυτή μας φέρνει σε αντίπαλη θέση.
Οι Η.Π.Α, το Ν.Α.Τ.Ο και η Ε.Ε αγωνίζονται για τα συμφέροντα τους αγνοώντας για το  αν  αφήσουν πίσω τους ερείπια, νεκρούς, προσφυγιά.
Και μη ξεχνάμε. Μετά τα πολύπαθα γεγονότα της Κύπρου, το 1974, ο Κωνσταντίνος  Καραμανλής πήρε την απόφαση για έξοδο της χώρας μας από το στρατιωτικό σκέλος του Ν.Α.Τ.Ο. Μια έξοδος, όμως, χωρίς την ανάλογη προετοιμασία και  τις προϋποθέσεις χάραξης μιας  ανεξάρτητης πολυδιάστατης πολιτικής προς όφελος τόσο του λαού όσο και των διεθνών σχέσεων.
Σήμερα, με τις ιαχές του πολέμου να πυκνώνουν, είναι απαραίτητη η χάραξη μιας άλλης πολιτικής τόσο στο αμυντικό πλαίσιο όσο και στην οικονομική της διάσταση.
Χωρίς «προστάτες» που όταν φτάνει η στιγμή γίνονται …Πόντιοι Πιλάτοι.
Θέλουμε  μια Ελλάδα παράγοντα ασφάλειας, σταθερότητας, ειρήνης και ευημερίας για το λαό της.
                ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ Π.Ε.Α.Π.Σ

Ο Πρόεδρος
Κώστας Γιαννάκος

Ο Γεν. Γραμματέας
Σεραφείμ Κακλατζής