Η πρόσφατη διαρροή της απόφασης του συμβουλίου της επικρατείας για την αντισυνταγματικότητα κρατήσεων και περικοπών μισθών και συντάξεων στρατιωτικών, προκάλεσε όπως ήταν φυσικό μια ποικιλία αντιδράσεων , ερμηνειών, προσδοκιών. Η αναμφίβολα θετική αυτή εξέλιξη έδωσε την ευκαιρία σε κάποια μέσα μαζικής ενημέρωσης να επαναφέρουν στο προσκήνιο την παλιά θεωρία της ευνοημένης από το σύστημα κατηγορίας εργαζομένων με αποτέλεσμα οι στρατιωτικοί να στριμώχνονται πάλι στη γωνία μια και δεν τους επιτρέπεται η φωνή υπεράσπισης του εαυτού τους. Έτσι χωρίς αντίλογο διαχέεται στη κοινή γνώμη ότι οι στρατιωτικοί είναι κάτι διαφορετικό από τον υπόλοιπο χειμαζόμενο λαό.
Σ’ αυτή την περίοδο η θεωρία της ευνοημένης κατηγορίας εργαζομένων αποτελεί βάλσαμο για τη διάτρητη αξιοπιστία της κυβέρνησης. Γιατί με τον τρόπο αυτό γίνεται αποπροσανατολισμός και θολώνονται τα νερά για να κρύβεται το αντιλαϊκό προσωπείο της . Σε μια εποχή που η ενότητα των εργαζομένων είναι αναγκαία προϋπόθεση για την απόκρουση και τελική ματαίωση των περιοριστικών μέτρων η θεωρία αυτή κινητοποιεί κοινωνικά αντανακλαστικά και στρέφει την μια κατηγορία εργαζομένων εναντίον της άλλης. Αποτέλεσμα οι κυβερνητικές αποφάσεις φτωχοποίησης όλου του λαού να περνάνε χωρίς ουσιαστική αντίσταση. Και τα κυβερνητικά επιτελεία τρίβουν από ικανοποίηση τα χέρια τους. Διαίρει και βασίλευε σε πλήρη εξέλιξη.
Ποια όμως είναι η αλήθεια σχετικά με τις περικοπές που προκάλεσαν την θετική απόφαση του συμβουλίου επικρατείας ; Τα οικονομικά επιτελεία της κυβέρνησης με διάφορες αλχημικού τύπου αποφάσεις επέφεραν 2 φορές μειώσεις των αποδοχών των στρατιωτικών. Μια όμοια μ’ εκείνη όλων των εργαζομένων και άλλη μια σαν αμειβόμενοι με το ειδικό μισθολόγιο. Η αδικία κατάφωρη και παρ’ όλα αυτά οι προπαγανδιστές της λιτότητας άλλοτε άμεσα και άλλοτε με πιο εύσχημους τρόπους καλλιεργούν τη θέση ότι οι στρατιωτικοί είναι πάντα οι ευνοημένοι.
Κυβερνητικοί υπουργοί και παράγοντες δηλώνουν ότι θα εφαρμόσουν την απόφαση του συμβουλίου της επικρατείας αλλά παράλληλα λένε ότι πρέπει να βρούνε άλλα ισοδύναμα μέτρα γατί έτσι διατάσσει η τρόικα. Μα εδώ πρόκειται για μια αδικία που διεπράχθει εις βάρος μιας κατηγορίας εργαζομένων. Η στοιχειώδης ευαισθησία επιτάσσει η αδικία να αποκατασταθεί άμεσα δηλαδή να επιστραφούν τα παρανόμως παρακρατηθέντα στους δικαιούχους. Η αδικία δεν μπορεί να διορθωθεί με μια άλλη αδικία, αυτή της επιβολής ισοδύναμων μέτρων τα οποία θα αφορούν και τους ίδιους τους στρατιωτικούς. Ποια ηθική επιβάλλει αυτό ;
Μήπως τελικά ο αρχικός στόχος ήταν τα παρθούν τα ισοδύναμα μέτρα και η απόφαση του συμβουλίου επικράτειας ήταν απλά το πρόσχημα ; Είναι ένας άλλος τρόπος επιβολής ενός νέου φόρου ; Η πείρα διδάσκει ότι επιβάλλεται σαν προσωρινό μέτρο παίρνει μόνιμο χαρακτήρα.
Αλλά σε κάποιους συναδέλφους που ίσως βιαστούν να πανηγυρίσουν γιατί έρχονται οικονομικές ανάσες θα λέγαμε να μη βιαστούν γιατί έρχεται νέο τσουνάμι οικονομικής αφαίμαξης όπως προβλέπεται από το νέο φορολογικό νόμο που θα εφαρμοστεί για τα εισοδήματα του 2013. Σύμφωνα μ’ αυτόν το νόμο καταργήθηκαν όλα τα φορολογικά κλιμάκια εκτός από δύο. Τα εισοδήματα θα φορολογούνται πλέον από το πρώτο ευρώ και μέχρι 50.000 με 26% και από κει και πάνω με 33 %. Αυτό σημαίνει ότι ο φόρος που θα πληρώσουμε για εισοδήματα 2013 θα είναι τουλάχιστον διπλάσιος σε σχέση με αυτόν του 2012. Η στοιχειώδης λογιστική γνώση λέει ότι για παράδειγμα 5000 εισόδημα θα πληρώσει φόρο 1300 ευρώ , εισόδημα 10.000 θα πληρώσει 2.600 και εισόδημα 20.000 θα πληρώσει 5.200 ευρώ . Άρα θα προκύψει μια δραματική μείωση των αποδοχών και η όποια αποκαταστατική της αδικίας κίνηση θα είναι μικρότερη από τους επί πλέον φόρους που θα κληθούμε να πληρώσουμε. Ο τελικός λογαριασμός που θα έρθει μαζί με τα εκκαθαριστικά της εφορίας θα είναι το κριτήριο των όποιων σημερινών υποσχέσεων.
Ο στρατιωτικός έχει αποκτήσει αρκετή εμπειρία από τους συνεχείς εμπαιγμούς που έχει υποστεί και δεν πρόκειται να πέσει στις νέες παγίδες που του στήνουν. Δεν έχει να περιμένει τίποτα θετικό από μια οικονομική πολιτική που στόχο έχει τη εξαθλίωση όλου του λαού. Η μόνη λύση είναι η αγωνιστική διεκδικητική δραστηριοποίηση του πλάι στο δοκιμαζόμενο Ελληνικό λαό.
Αριστείδης Γιαννόπουλος
