10 Απρ 2014

ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

Χτες άλλαξα θέση στον καναπέ. Πιάστηκα βρε αδερφέ να βλέπω τηλεόραση συνέχεια απο δεξιά. Πόνεσαν τα πα’ι’δια μου.

Γενικά δεν την έχω και σε μεγάλη εκτίμηση αλλά και τα βιβλία δεν τα έχω πιάσει ποτέ στην ζωή μου, άσε που είναι κι ακριβά την σήμερον ημέρα για να τα αρχίσω τώρα.

Αλλά ας είναι καλά κι εκείνος ο υπουργός της ΝΔ, αλλά θα σας γελάσω μπορεί ναναι και της ΧΑ, αλλά τέλος πάντων αυτός με το πολυνομοσχέδιο που λέει πως θα μειώσει τις τιμές των βιβλίων και θα κάνει τις αγελάδες να βγάζουν γάλα διαρκείας.
Η καλύτερη μου ώρα στην τηλεόραση είναι οι ειδήσεις στις οκτώ.

Εχω πάρει το χαμομήλι στο χέρι, που λεφτά για μπύρα, έχω χαλαρώσει βυθισμένος στον καναπέ με το τηλεκοντρόλ στο δεξί χέρι. 
Α δεν θέλω να το ακουμπάει κανείς άλλος. Στις ειδήσεις είμαι απόλυτος. Ο πλανήτης όλος μπορεί ναναι  αλλού, αλλά εγώ στο megamou.
Βλέπω Τρέμη και ξαφνικά σκάει ο Μπαλτάκος με τον γιό του. Ο ένας να δέρνει κι ο άλλος να παραιτείται από ΓΓ της νεοφιλελεύθερης σοσιαλιστικής κυβέρνησης για να κάνει κινηματογραφική καριέρα.
Και πάνω που έχω αρχίσει να δαγκώνω το μαξιλάρι του καναπέ από την αγωνία για το τι θα γίνει , να σου ο Πάγκαλος να λέει 
-‘’Ετσι μου ‘ρχετε να ψηφίσω Σαμαρά στις ευρωεκλογές’’. Πάρτο το χαμομήλι πάνω στα μαξιλάρια και τη κυρά Δήμητρα από την κουζίνα  να ωρίεται.
‘’Κλείστην την ρημάδα. Δεν βαρέθηκες πια? Δυό καναπέδες έχεις χαλάσει.
Να την κλείσω κυρά μου να δούμε πως θα ενημερώνεσαι. 
Δεν βλέπεις πόσο πιο μπροστά είναι οι υπόλοιποι πολιτισμένοι ευρωπαίοι? ‘Εχουν σωθεί εδώ και χρόνια. Σωσμένοι είναι. Αλλά εκεί τα μέτρα ξεκίνησαν απο το 1990 ενώ εδώ τίποτα.  Πάντα πίσω από την ευρώπη είμασταν. Ακόμα κι ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε.

Απαίτηση της ΕΕ, λέει, να σωθούμε κι εμείς έστω κι αργά. Και να οι υπογραφές στο Μαάστριχτ. Να οι υπογραφές στον ΚΑΠ. Και να οι υπογραφές για ελαστικές μορφές εργασίας. Και να οι υπογραφές για  εξάλειψη της κρατικής ασφάλισης. Και να οι υπογραφές για αναμόρφωση της παιδείας. Υπογραφή και σώσιμο. Σήμερα είμαι τόσο σωσμένος που πεινάω.
Είμαι ένας πεινασμένος Βετεράνος. ‘Οχι δεν είμαι ποδοσφαιριστής. Στρατιωτικός είμουνα. Φοράω και τα παράσημα μου τώρα με το κοστούμι μου.
Μόνο που το έχω ένα και φοβάμαι μην σκίσει από το βάρος.

Κάποτε, πρίν γίνω βετεράνος, έδινα στο κράτος τις αποταμιεύσεις μου, στο μετοχικό μου ταμείο, για να έχω καλά γερατειά. Αλλά κουρευτήκανε κι αυτές για να σωθώ. Και για να μην έχω αμφιβολία ότι το σώσιμο θάναι σίγουρο και μεγάλο θα τις πουλήσουνε λένε σε ιδιώτη τραπεζίτη κι αυτός θα μου δίνει κάτι κάθε τόσο αλλά εγγυημένα όμως .
Το λένε κι όλα τα γκάλοπ, που έχουν μοναδικό στόχο το μυαλό μου, ότι τα κόμματα του σωσίματος είναι πρώτα και πως τελευταία κυκλοφορούν και κάτι ποταμάκια που τα γκάλοπ τα γεμίζουν νερό γιατί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαγωνίζονται ποιός θα πιεί περισσότερο νερό στο όνομα του μεγάλου κεφαλαίου. 
Τα γκάλοπ υποστηρίζουν σταθερά την ΕΕ κι αν υπάρχουν κάποιοι που λένε οτι η ΕΕ και τα ντόπια κόμματα διάσωσης έχουν εξαθλιώσει την ελληνική κοινωνία με  αντιλαικούς νόμους που έχουν εφαρμόσει, τόσο στο ελληνικό όσο και στο ευρωπαικό κοινοβούλιο, τότε βάζουν το δίλλημα ΕΕ ή πείνα. Και πάντα νικάει η ΕΕ κι εγώ μένω να πεινάω.

Αλλά και τι να κάνω. Να πάω μ εκείνο το κόμμα που σκίζει μνημόνια. Σου λέει όμως ότι κι αυτό έχει στηρίξει και ψηφίσει βασικές επιλογές της ΕΕ όπως η συνθήκη του Μαάστριχτ, τον νέο ΚΑΠ τον Δεκέμβρη του ‘13 στο ευρωκοινοβούλιο. ‘Ακου να δείς. 
Κάποιοι ακόμα λένε ότι έχει μερτικό ευθύνης σχετικά με τις αυταπάτες που σπέρνει στους εργαζόμενους. Η ευρωπαική ένωση, λένε, είναι καλή. Μπορεί και πρέπει να αλλάξει από μέσα για να γίνει ακόμη καλύτερη. Δηλαδή κι άλλο σώσιμο.  

Υπάρχουν και κάτι άλλοι που  παρουσιάζονται ως δήθεν αντισυστημικοί αλλά στην ουσία έχουν ψηφίσει όλα τα προνόμια για τους εφοπλιστές. Ιδρύουν γραφεία δουλεμπορίου για να βρίσκουν έλληνες σκλάβους για τις φυτείες του μεγάλου κεφαλαίου με 18 ε μεροκάματο ενώ ταυτόχρονα ρίχνουν και τον ρατσισμό για να διαλύουν το εργατικό κίνημα που ζητάει συνέχεια πιο πολλά λεφτά.
Να σας πώ όμως κάτι? ‘Εχω μια κρυφή ελπίδα. Την δύσκολη στιγμή θα με βοηθήσουν ο Ομπάμα και ο Ολάντ. 

Τώρα να μου πείς τι να κάνουν κι αυτοί. Μόνο λέει στις ΗΠΑ, 50 εκατ. άνθρωποι ζούν κάτω από το όριο της φτώχιας. Κι έχουν και το ΔΝΤ  εκεί. Τι να πείς.
‘Ετσι εναπόθεσα τις ελπίδες μου στις εκλογές.
‘Εχω την εντύπωση όμως ότι στις επερχόμενες εκλογές δεν έχουμε και τίποτα καλό να περιμένουμε.
Ο Καλλικράτης ήταν συνειδητή επιλογή για την αναμόρφωση του αστικού κράτους. Κατ’ αρχάς απάλλαξε το κράτος από έργα υποδομών. Το απάλλαξε  από τις δαπάνες για την χρηματοδότηση της υγείας, της παιδείας κι ένα σωρό άλλες υποχρεώσεις.
Μεγάλες εθνικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις, με την σύμπραξη του δημοσίου, ΣΔΙΤ, θα βάλουνε χέρι στους ΧΥΤΑ, την ανακύκλωση, τα σκουπίδια. 
Και τι με νοιάζει εμένα. 
Θα ακριβήνουν λένε τα δημοτικά τέλη γιατί ο ιδιώτης σκουπιδιάρης θα ζητάει κάθε τόσο αυξήσεις. Αλλά ήδη δεν έχει αυξηθεί η φορολογία σε τοπικό επίπεδο λόγω περικοπής των κρατικών παροχών?
Σε πολλές βέβαια περιπτώσεις μεγάλοι δήμοι αλλά και μερικοί μικρότεροι αναγνωρίζουν το πρόβλημα της μείωσης της κρατικής επιχορήγησης κι αντ’ αυτού προτείνουν τουριστική ανάπτυξη. 
-Θα φέρουμε, λένε, ρώσους τουρίστες. 
Αλλά εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί τότε πάει ο Μπένυ στην Ουκρανία και κάνει κοληγιά με τους ουκρανούς φασίστες που αντιστέκονται στον Πούτιν?

Αλλά και ποιά τουριστική ανάπτυξη όταν η φτωχιά οικογένεια δεν έχει λεφτά ούτε για μια μέρα διακοπών έτσι που κατάντησε? 
Πως θα στηριχτούν στην τοπική κοινωνία δηλ τα μικρομάγαζα όταν ο μαζικός τουρισμός και τα κρουαζερόπλοια είναι μαντρωμένα μέσα στις μεγάλες τουριστικές μονάδες?
Πως θα εξασφαλιστεί η μόρφωση των παιδιών των φτωχών οικογενειών όταν δεν υπάρχουν λεφτά κι ο πατέρας άνεργος χρόνια ?
Με τα υποβαθμισμένα ΕΠΑΛ? Με τις περικοπές στα δρομολόγια μεταφοράς μαθητών των απομακρυσμένων χωριών?

Αλλά αυτός ο ‘Αδωνις έκανε, λέει και η Τρέμη, ένα μεγάλο καλό. 
‘Εχω πίεση π.χ θα το βλέπει ο γιατρός απο το απέναντι χωριό στον υπολογιστή και θα μου γράφει φάρμακο. ‘Ακου. Τηλειατρική. Τι σου είναι η τεχνολογία.
Και τον γιατρό λέει δεν θα τον ξαναδώ παρά μόνο μέσα απο το γιαλί κι αυτόν. ‘Οπως την Τρέμη. Τώρα πως θα γίνεται άμα θέλω δακτυλοσκόπηση γιατί έχω  προστάτη, μεγάλος άνθρωπος βλέπεις,  αυτό δεν το διευκρίνησε η Τρέμη.
Μάλλον θα πρέπει να αρχίσω να εξασκούμαι μόνος μου.
Αλλά αυτή την φορά λέω να σηκωθώ απο τον καναπέ και να πάω με το τενεκεδάκι μου μέχρι τα γραφεία των ενώσεων των βετεράνων γιατί όλο και κανα δίφραγκο θα μου ρίξουνε απ’ αυτά που ο Στουρνάρας και οι υπόλοιποι διασώστες θα μοιράσουν για να τους  ξαναψηφίσω.

Ε. Κιούσης